Wieteratuur is zonder twijfel het grappigste boek dat ik dit jaar heb gelezen. D.C. Lama is een meester op de korte afstand, zoals lezers van striptijdschrift Zone 5300 en koffieshopmaandblad EssensiE al jaren weten. De fraai verzorgde bundel bevat 39 korte verhalen, die qua toon en stijl soms aan Remco Campert doen denken. Inhoudelijk zijn ze echter absurder en vindingrijker. Lama combineert zelfspot met groteske grootheidswaanzin; volgens mij een unieke combinatie in de Nederlandse literatuur. Neem de openingszinnen van het verhaal Mannenklus:

"En daar stond de grote D.C. Lama op het punt alweer één van zijn vele talenten tot ontluiken te brengen. Is hij het tenslotte niet die zowel de machtigste staat als de kleinste onderkruiper met zijn pen weet te fileren; wiens creaties niet alleen vele individuen verblijden, maar zelfs complete maatschappelijke veranderingen teweeg brengen; wiens inzichten niet alleen de politiek, maar ook het bedrijfsleven, ja zelfs ieders liefdesleven ten goede kan keren? Nou dan!"

Gezien de titel van de bundel zal het niet verbazen dat cannabis in veel verhalen een hoofd- of bijrol speelt. In deze categorie is het verhaal WK Blowen een absoluut hoogtepunt. Een buitenbeentje is het lange verhaal De oorlog tegen drugs, dat verplicht gelezen zou moeten worden door elke middelbare scholier, politicus en ouder. De slagroom op de taart zijn de originele D.C. Lama tekeningen, die verspreid door de bundel zijn opgenomen. Nog een unicum in onze letteren.
Conclusie: lees dit boek!