Een knappe en wat onconventionele roman, waar we de avonturen volgen van een man die alles in het leven lijkt te hebben om gelukkig te zijn, maar die wel degelijk een gemis in zijn leven heeft, en dit is de ware liefde niet te kennen. Een advocaat, Otto Oonk (vandaar de man met de vier o’s), die van het leven geniet, maar dan wel van het platte materiële, en eigenlijk zichzelf steeds in de kijker stelt van zijn daden, zijn eigen genot, zijn hunkering naar plezier en avontuur. En hiervoor gaat hij wel ver, verder dan de meesten onder ons. Maar de dag dat een meisje zich komt melden, en hem confronteert met het feit dat hij vader is van een meisje, verandert zijn leven. Want hoe ga je met zo’n gegeven om, en hoe ga je niet enkel mentaal maar ook sociaal om met zo’n nieuw gegeven, waar je wel degelijk niet meer de losbol bent, maar een verantwoordelijke voor het leven van een ander. De moment om misschien eens een standpunt in te nemen bij de afrekening van het leven, een confrontatie met je eigen leven en lijden, en de manier waarop je met anderen bent omgegaan. Het is een rauw boek, een verhaal dat wel schokt, maar ook een boek waar een zekere tederheid zal worden gevonden in de verlopende bladzijden, die een verhaal brengen dat zeer confrontererend is, maar zeer zeker wel degelijk herkenbaar en meeslepend gehouden werd, en in een stijl dat de leesbaarheid op een hoog peil weet te houden. Leest als een trein, en brengt een verhaal dat je bijblijft en je toch ook even doet nadenken... Prima boek.