Samenwerking is een onmisbaar aspect van de moderne gezondheidszorg. Zo wordt bijvoorbeeld een patiënt door zijn huisarts doorverwezen naar een specialist, die bij hem bloed afneemt dat door een onafhankelijk laboratorium wordt geanalyseerd. Hij wordt op basis van de resultaten behandeld door een andere specialist, en haalt zijn medicatie vervolgens bij zijn lokale apotheek. Al deze hulpverleners hebben voor hun werkzaamheden enige informatie over de patiënt nodig en zullen ook zelf enige informatie in hun eigen dossier opslaan. Om de informatie tussen deze hulpverleners eenvoudiger te kunnen delen – indien nodig – is er de laatste jaren gewerkt aan een infrastructuur die dit mogelijk maakt: het Elektronisch Patiëntendossier (EPD).

In deze studie, die in het kader van de voorbereiding van de invoering van het EPD in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is verricht, worden de aansprakelijkheidsrisico’s voor de betrokken partijen bij het EPD in kaart gebracht. Hierbij zijn enkele aansprakelijkheidsvragen naar voren gekomen die in breder verband dan alleen bij het EPD spelen en die kenmerkend zijn voor de netwerksamenleving waarin we nu leven. Deze vragen zien onder meer op de complexe verhouding tussen verschillende vormen van aansprakelijkheid (privaatrechtelijk, bestuursrechtelijk, strafrechtelijk en andere), de relatie tussen normen van verschillende herkomst, de plaats in het recht van normen buiten het recht (zelfregulering), de positie van toezichthouders en faciliterende partijen en de aansprakelijkheid in gevallen van gedeelde verantwoordelijkheden. De onderhavige studie vormt een eerste verkenning van deze vragen in de context van het EPD en is daarmee een aanzet tot breder juridisch onderzoek.