Zijn moeders dood bracht zijn gevoel terug naar zijn geboorteland Nederlands-Indië. Waar zijn moeder trauma’s overhield aan de Japanse internering. In Holland aardde hij niet. Moeder verloor de voogdij. Op z’n veertiende woonde hij al op kamers. Altijd onderweg. De Marine verruilt hij voor het bedrijfsleven om meer bij vrouw en kinderen te zijn. Op zijn werk ontwaart hij de sluwheid van het bankwezen. Thuis raakt zijn vrouw aan de drank. Scheiden dus. Zij torpedeert het contact met zijn kinderen. Ben je dan bitter en verslagen? Nee. Onderweg leer je ook je leven regisseren. En dat lukt.

Nadat hij uit Nederlands-Indië in het koude Nederland van de jaren 50 terecht kwam, volgt een periode van moeizaam aanpassen aan de Nederlandse samenleving. Zijn kennismaking met Italië in die jaren blijkt bepalend te zijn geweest voor zijn positieve levensinstelling. Er volgt eeen leven waarin hij de harde kant van de Nederlandse samenleving ondervindt. Op 18-jarige leeftijd kiest hij voor een carrière buiten Nederland, eerst als koopvaardij,- en marineofficier, later in diverse managementfuncties in het internationale bedrijfsleven. Door tegenslagen gehard, gevormd tot een onafhankelijk mens, heeft hij nooit willen opgeven en is hem geleerd dat het leven wel beïnvloedbaar doch niet maakbaar is.