Een bewogen leven. Kikkert tekent hem als een edelman, die met één been in de Middeleeuwen en met één been in de Nieuwe Tijd stond. Nog zeer sterk leefde in Oranje de overtuiging dat het zijn plicht was om in de eerste plaats de belangen van zijn geslacht te behartigen.
Anderzijds was Willem zijn tijd duidelijk vooruit in de benadering van geloofszaken, die toch een belangrijke rol speelden bij de Opstand.
Kikkert brengt Oranje tot menselijke proporties terug. Daarbij gaat hij de mislukkingen en tegenslagen van zijn hoofdpersoon niet uit de weg: zijn veldtochten,die op niets uitliepen door onkunde en geldgebrek, het sneuvelen van zijn broers, zijn huwelijken en zijn problemen om de leiding van de Opstand in handen te houden. Oranje hield vol met het voor hem zo kenmerkende aanpassingsvermogen, dat hem in staat stelde te verkeren met edelen en burgers, met priesters en watergeuzen, met katholieken en calvinisten. Toen de aanslag door Balthasar Gérard een einde maakte aan Oranjes roerige leven, was zijn rol teruggebracht van hoogste edelman in de Nederlanden tot nederig rebellenleider. Maar postuum zou hij tot grote hoogte stijgen als (al of niet vermeende) grondlegger van de Nederlandse natie en als inspiratiebron voor velen.