The Monument Men liet ons al kennis maken met de manier waarop de nazi’s tijdens de oorlog alle mogelijke kunst gingen plunderen en deze voor een ambitieus project gingen gebruiken. Het verstoppen van deze kunst, het opzoeken en terug vinden van deze kunst was een waar avontuur waarvan we een bijzonder inleefbare versie konden mee beleven op het grote scherm. Maar wat was het verhaal hier achter? Over welke kunst ging het en waar kwam de fascinatie van de nazi’s voor deze kunst? Hoe werd deze kunst geroofd, bewaard en teruggevonden? Dit boek brengt eigenlijk een zeer ruime benadering van dit stukje van de geschiedenis van het Derde Rijk, doorheen een aantal meer filosofische gronden, de eigenheden die vastgeklonken raakten aan het idee van de (superieure) rassen en de manier waarop in praktijk ook de kunst werd in beslag genomen, deze kunstwerken een eigen leven gingen leiden, en tevens ook de manier waarop na de oorlog deze kunst niet steeds de weg terug naar de eigenaar vond. Een fascinerend, schokkend, ruw en soms rauw verhaal, maar wel een invalshoek dat hier een verhaal vertelt, een geschiedenis schrijft dat leest als een spannende roman… Knap in lectuur, maar ook met heel wat inzichten en verbanden die je anders niet zou kennen, en een verhaal van concrete zaken die aantonen hoe gruwelijk deze periode wel was, niet alleen voor mensen, maar ook voor de kunst.